ERV Beatrix
De mooiste club van Nederland? Dat is natuurlijk subjectief, maar Beatrix in Eindhoven gooit hoge ogen. Met sociëteit ’t Spantje waar iedereen zicht heeft op het water, de vlotten en de roeiers is de club hoe dan ook een blikvanger.
Geschiedenis en karakter
Volgens de Russische schrijver Tolstoj lijken alle gelukkige gezinnen op elkaar, zo blijkt uit de openingszin van zijn beroemde roman Anna Karenina. Zou dat ook gelden voor alle mooie roeiverenigingen die zich presenteren via deze rubriek? Met deze vraag in het achterhoofd schets ik hieronder een beeld van (het karakter van) de Eindhovense Roeivereniging Beatrix.
In 1963 werd de roeiafdeling van de Eindhovense Watersport Vereniging Beatrix zelfstandig en ging verder als ERV Beatrix. Omdat het Beatrixkanaal steeds ongeschikter werd als roeilocatie, verhuisde de jonge vereniging in 1983 naar de huidige accommodatie aan het Eindhovens Kanaal. Dat is een voormalig bedrijfspand waar lange tijd een sociale werkplaats gevestigd was. Een passende locatie dus, want boven de botenloods “vormt sociëteit ’t Spantje het sociale hart van Beatrix. Met goed zicht op het water en de vlotten kijken de roeiers, al dan niet vanaf het prachtige terras, terug op hun training of vooruit naar een wedstrijd onder het genot van een kopje koffie of thee. ’s Avonds wordt er – met mate – alcohol geschonken aan volwassenen.” Aldus de eigen website. Dat de vlotten pas bereikt kunnen worden na het oversteken van een steeds drukker wordende autoweg, wordt wijselijk niet vermeld. Maar dat sociale hart klopt – in beide betekenissen. Daar wordt verzameld, nagepraat, vergaderd, zo nu en dan gefeest, vaak gelachen en soms gehuild.
“Dé Beatrix-roeier bestaat niet,” zou Máxima gezegd kunnen hebben. En met recht, want Beatrix kent een grote diversiteit aan leden: jeugdroeiers, wedstrijdroeiers, veteranen, beginners, gevorderden, een handvol buitenlanders, herintreders, roeiers met een handicap, toerroeiers, oud-Olympiërs, ongetwijfeld toekomstige Olympiërs etcetera. Anderzijds is de verscheidenheid ook weer niet zo heel groot: Nederlandse, hoogopgeleide personen (m/gn/v) zijn in de meerderheid. Oftewel, het barst van de ingenieurs, artsen, juristen, docenten en consultants. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het karakter van Eindhoven, die parel van het zuiden: Philips, Daf, TU/E, Fontys, Hightech Campus, Brainport… Dat de vereniging er financieel goed voorstaat, hangt samen met de bereidheid om zelf de handen uit de mouwen te steken. Slechts een enkeling onttrekt zich bijvoorbeeld aan het schoonmaakcorvee, waarvoor ieder lid eenmaal per jaar wordt ingeroosterd. De vloot van ruim honderd boten ligt er schitterend bij, vooral dankzij de inzet van een tiental zeer gemotiveerde klussers. Uitbreiding van de loods met een ultramodern krachthonk, ontworpen door een lid van verdienste, staat op de rol voor de nabije toekomst. De inschatting is dat de vereniging (van circa 500 leden) drijft op een vijftig tot honderd ‘superinzetbaren’: jeugdinstructeurs, coaches, bestuursleden en commissietijgers (bar, werkplaats, PR et cetera). Dat al het gezamenlijk sporten en organiseren regelmatig leidt tot intense vriendschappen en relaties, zal niemand verbazen. De huwelijksaankondigingen en geboortekaartjes op het prikbord getuigen ervan.
Menige Beatriciër heeft een – al dan niet opgepoetst – verleden bij een Nederlandse studentenroeivereniging en kan daar met smaak en/of weemoed over vertellen. Hofleveranciers zijn buurman Thêta (waarmee goed wordt samengewerkt) en Proteus-Eretes, maar ook bijvoorbeeld Orca, Laga en Argo. Ondanks die studentikoze roots is Beatrix geen ballenclub, zijn er geen clubblazers en bestaat er zelfs geen clublied. De vereniging is trots op de eigen kweek, zowel junioren vanaf een jaar of elf als volwassen ‘zij-instromers’. Dat veel jeugdleden na een paar jaar verdwijnen wanneer ze gaan studeren, is een verschijnsel waarmee te leven valt. De kans is immers groot dat ze zich ooit weer zullen melden, bij voorkeur voorzien van partner en kinderen.
De ongeveer 200 wedstrijdroeiers van Beatrix doen uiteraard mee aan vrijwel alle traditionele wedstrijden op de nationale roeikalender, van de Head of the River tot de ARB en van de Heineken Vierkamp tot de Tromp Boat Race. Zeer in trek zijn ook de Markregatta, de Lingebokaal/Coupe des Dames en de Moordregatta. Uitstapjes naar andere sporten worden niet geschuwd: wielrennen, mountainbiken, skiën, langlaufen, schaatsen, triatlon, ergometeren, you name it. In 2013 organiseerde Beatrix een geslaagde editie van de Paul Veenemans Prijs.
De toekomst
Vanwege het elfde lustrum bruist Beatrix in 2018 nog meer dan gewoonlijk. Met als motto Ken je club / Ken elkaar wordt bottom-up geprobeerd de cohesie binnen de vereniging verder te versterken. Het idee daarachter is dat (te) veel van de activiteiten in ploegverband plaatsvinden. Nogal wat leden zijn in de eerste plaats actief als roeier van de eigen ploeg en hebben relatief weinig contact met de rest van de vereniging. Die ploegcultuur is ook terug te vinden in de namen waaronder bestaande teams opereren, soms decennia lang. Denk aan benamingen als Onuitroeibaar, Methusalem, de Roze Pekskes, Baby Blues of de Janvier. De Nijman Acht (HVG, zie foto) voert met een knipoog als motto The older we get, the better we were. Bestaande interne evenementen worden dit jaar opgeleukt met een lustrumsausje, zoals het trainingsweekend in februari, de Beatrix Trial Competitie en de Beatrix Cocktail Night. Net als in 2013 staat er een grote vlootschouw op het programma. De vorige burgemeester van Eindhoven mocht toen als admiraal de botenparade aan zich voorbij laten trekken. En had – naar wij aannemen – de dag van zijn leven. Zijn opvolger krijgt nu ook die kans, the lucky bastard. Een ander evenement waarmee de vereniging naar buiten treedt, is de Beatrix Lustrum Winterrace, een Head-achtige wedstrijd over 6 km. Op 25 november 2018 neemt daaraan naar verwachting een recordaantal verenigingen deel.
Bruisend Beatrix, een levensloopbestendige vereniging
Het lustrumjaar wordt eveneens aangegrepen om na te denken over de toekomst. Hoe moet/kan/wil de vereniging er over tien jaar uitzien? Willen we groeien naar 800 leden? Waar leggen we de accenten? Elk wat wils of nadruk op bepaalde segmenten van de club? Lukt het om ook in de toekomst, mét de – gewaardeerde – inspanningen van de gemeente Eindhoven, het kanaal bevaarbaar te houden? Of leggen we het af tegen gedumpte koelkasten en autowrakken? Hoe komen we aan voldoende instructeurs en coaches? Hoe voorkomen we chaos tijdens het spitsuur op de zaterdagochtend? Voldoen we aan alle veiligheidseisen? Van die dingen.
Kortom, Beatrix bestempelen als Beatopia gaat te ver. Er zijn immers problemen en uitdagingen genoeg, maar het is en blijft een plezier om lid te zijn van een van de mooiste verenigingen van ons land. Vooral, zo zegt onze voorzitter Elien Meijer, “omdat je roeien nu eenmaal doet met leuke mensen”. Waarvan akte.
Tekst: Beatrix Robin Sterk
Foto’s: m.n. Jan Klinkenberg
ERV Beatrix
Kanaaldijk Noord 61
5642 JA Eindhoven
040-2815583
www.ervbeatrix.nl
januari 2018
