Bestuursblik: Eric Mink (Commissaris Roei-infrastructuur)
In deze rubriek deelt het KNRB-bestuur waar zij zich de afgelopen tijd mee bezig hebben gehouden. Deze week geeft Eric Mink, Commissaris Roei-infrastructuur, een kijkje achter de schermen en vertelt hij over de recente ontwikkelingen en activiteiten binnen de KNRB.
Veiligheid en innovatie
In mei is het roeiseizoen echt losgebarsten. Je merkt het aan de toename van evenementen, de drukte op verenigingen en vooral op het water. Sinds corona is het sowieso drukker geworden met recreatievaart, en bij mooi weer is het extra belangrijk om alert te zijn op andere vaarweggebruikers.
De afgelopen maand hebben we met de Adviescommissie Veiligheid de puntjes op de i gezet wat betreft de incidentenmelder. Ik ben er trots op dat we voor het eerst een veiligheidsrapportage hebben uitgebracht. Hiermee willen we het onderwerp hoger op de agenda zetten en het gebruiken in gesprekken met vaarwegbeheerders, gemeenten en provincies.
Dat dit nodig is, bleek ook afgelopen maand: na een aantal rustigere maanden zijn er in mei weer flink wat veiligheidsincidenten gemeld. We zoeken actief naar manieren om de veiligheid verder te verbeteren, onder andere door in te zetten op innovaties. De komende weken bereiden we onze eerste innovatieprijs voor, met dit jaar als thema “veiligheid”.
In dat kader was het bijzonder om afgelopen maand in een coastal-skiff een draadloze camera (verbonden met de telefoon in een waterdichte houder op de rigger), een veiligheidsvest voor roeiers en een radarreflector te mogen uitproberen. Wat mij betreft een welkome aanvulling op de fluorescerende kleding.
Pararoeien
Een leuke bijkomstigheid van het bestuurswerk bij de KNRB is dat je wordt uitgenodigd voor evenementen. De verdeling daarvan gebeurt op basis van portefeuille en beschikbaarheid – we zijn tenslotte allemaal vrijwilligers.
Samen met onze voorzitter Seada heb ik in mei twee prachtige pararoei-evenementen bezocht: de doop van twee aangepaste C2X+ boten bij Stichting Roei Validatie in Rotterdam (bij RV Rijnmond) en de Nationale Tocht Aangepast Roeien bij RV Breda.
Beide evenementen waren zeer goed bezocht. Uit gesprekken met deelnemers en vrijwilligers heb ik veel geleerd. Mooi ook om te zien dat wethouders graag aanwezig zijn. Het fanatisme en de diversiteit aan doelstellingen van de deelnemers zijn inspirerend, net als de inzet van de vele mensen die dit mogelijk maken – en er zelf ook volop van genieten. En hoe mooi is het dat we tijdens het EK in Bulgarije, misschien een beetje onverwacht, ook met de dames-skiff eremetaal hebben gewonnen?
Lange-afstandvreters
Recreatief roeien omvat naast clubroeien en masterwedstrijden natuurlijk ook toertochten en marathons. Het marathonseizoen is weer begonnen, met in mei als hoogtepunten de Elfstedentocht en de Ringvaart.
De Ringvaart – waaraan ik zelf voor de derde keer op rij zou deelnemen – is vanwege wind en golven op De Kaag terecht uitgesteld naar 11 juni. Veel respect voor het nemen van die beslissing!
Op 30 mei, tijdens een familieweekend in Friesland, ben ik voor dag en dauw opgestaan om vanaf de brug in Warns – symbolisch, want daar versloegen de Friezen in 1345 de Hollanders – tientallen ploegen aan te moedigen. Zo, komend uit de nacht, is dat een pittig stuk. Indrukwekkend dat ook dit jaar 98 ploegen de tocht volledig, in eco-combi’s of in estafette, hebben volbracht. Blik op oneindig en verstand op nul. Supermooi!
Nieuwe verenigingen
Als roeiers mogen we ons gelukkig prijzen dat onze sport nog volop in ontwikkeling is. Volgens onze meerjarenstrategie streven we jaarlijks naar twee nieuwe verenigingen en zo’n 1,5% ledengroei. Met 3,5% groei was 2024 een uitstekend jaar.
Ook dit jaar verwacht ik, mede dankzij de commissies Nieuwe Verenigingen en Infrastructuur (roei-accommodaties), dat er meer dan twee nieuwe verenigingen lid worden van de KNRB.
Heel indrukwekkend was de officiële opening van het nieuwe onderkomen van RV De Stern. Door de komst van de nieuwe zeesluis in IJmuiden werd hun oude locatie onhoudbaar, en is men verhuisd naar Velsen-Zuid. Dat vergde een lange adem van veel vrijwilligers. Na zo’n tien jaar van bloed, zweet en tranen is het gelukt: een prachtige drijvende botenloods met waarschijnlijk de mooiste werkplaats van een roeivereniging – met uitzicht over het IJ en op het schilderachtige Spaarndam. Beter kan bijna niet. Van de ruige IJmond naar Velsen-Zuid: gladder water in een natuurlijke omgeving met veel potentie!
Roeiwater
Met een groeiende roeipopulatie, de woningbouwopgave en toenemend verkeer is het belangrijk dat het roeiwater van goede kwaliteit blijft. Als roeiers zien we het liefst geen verharding van walkanten, versmalling van vaarwater of nieuwe bruggen met extra pijlers.
Gelukkig zijn we, vaak samen met de commissie Roeiwateren, vroegtijdig op de hoogte van voorgenomen veranderingen en kunnen we dan meedenken over oplossingen. Het belang van extra erkenning van “roeiwater” – naast de richtlijn Vaarwegen van Rijkswaterstaat – blijkt onder andere uit de slepende kwestie rond de versmalling van het roeiwater bij RV Iris in Lisse. Hierover zijn we in goed gesprek met het bestuur van de Stichting Waterrecreatie Nederland.
Wat de zitting bij de Raad van State mij duidelijk maakte, is dat kennis van omgevings- en vergunningsrecht cruciaal is voor verenigingen. Ben jij zo iemand? Neem dan vooral contact op!
Wil je reageren op deze blogpost? Mail dan naar [email protected]
